De textiel en de tabak, waar zijn ze gebleven?

Al in de vroege Middeleeuwen kende de Brabantse samenleving een “genre de vie mixed”. Naast – vooral zelfvoorzienende – landbouw werd thuis de techniek van spinnen, weven en leerlooien toegepast. Het was dan ook niet vreemd dat Leenheer Jan van Schoonvorst in 1419 toestemming gaf tot het oprichten van gildes voor wevers, volders en looiers.

De gunstige ontwikkeling van Eindhoven komt in een impasse tegen het einde van de 15e eeuw door oorlogen, plunderingen en ziekteuitbraken. De malaise houdt aan tot het ontstaan van de Bataafse Republiek in 1796. Met de herwonnen zelfstandigheid van Brabant sloeg het economisch tij snel om. Dat bleek wel bij een inventarisatie van het Nederlandse bedrijfsleven in 1800. Eindhoven telde toen 23 textielbedrijven die 4000 mannen, vrouwen, jongens en meisjes op de loonlijst hadden staan. En dat bij een bevolking van nog geen 3000 inwoners! De aansluiting van Eindhoven op het water- en spoorwegennet laat de Eindhovense industrie bloeien.

Na 1850 komt de tabak als tweede pijler de industriële ontwikkeling versnellen. De groei van de textiel, de tabak en verwante bedrijven is enorm. De Eerste Wereldoorlog, de wereldwijde economische crisis en de Tweede Wereldoorlog noodzaken veel bedrijven om hun poorten te sluiten. Na de Tweede Wereldoorlog wachtte een fenomenaal herstel. De neergang van de Eindhovense industrie tussen 1960 en 1980 was in feite even spectaculair.